Zondag, familiedag, metaldag

Zondag is traditioneel een familiedag. En op Graspop is dat heus niet anders. Alleen hebben de mama’s en de papa’s een iets ruiger uiterlijk en speelt ‘hip zijn’ hier geen enkele rol. Vooraf was er slecht weer voorspeld, maar de loeiende gitaren oordeelden er anders over en bliezen de donkere wolken ver weg van Dessel, tot nader order de Europese of misschien wel wereldhoofdstad van de heavy metal.

Leve de Grieken

We schrokken al vroeg op toen Kobra & The Lotus hun duivels ontbonden. Een felle dame met een grote bek, wat moet een mens meer hebben om de vermoeidheid uit zijn botten te jagen? Over duivels gesproken: een van de meest indrukwekkende optredens was dat van Septicflesh. Uit Griekenland, jawel. Het economisch meest geteisterde land van Europa herbergt enkele puike bands die een onaantastbare positie hebben ingenomen in de extreme metal. En Septicflesh mag zich daar gerust de vaandeldrager van noemen.

Een stapje verder? Australië? Iemand? Onmiddellijk denken we aan AC/DC, maar daar moeten we nog een paar weken op wachten. In afwachting moesten we het doen met Parkway Drive en Airbourne. Niet dat iemand daar om treurde, want de circle pits kolkten over het terrein.

 

Klassieke nu metal

Belgische metal zat jarenlang in het verdomhoekje, maar dankzij Graspop Metal Meeting leeft de scene als nooit tevoren. Evil Invaders speelde in Dessel een thuismatch en pakte het publiek moeiteloos in met een portie old school metal om U (met hoofdletter) tegen te zeggen. En dan was er Tremonti. De naam zegt u wellicht weinig, maar Creed kennen we allemaal. De gitarist verdiende er jaren geleden al zijn sporen, maar heeft eindelijk de weg naar de metal gevonden. Een resem strakke songs effende dan weer het pad voor Papa Roach. De voormalige nu-metallers trokken een blik meezingers open en de weide smulde er volop van. ‘Last Resort’ veegde alles twijfels weg: ook ‘nu metal’ mag zich intussen enkele klassiekers aanmeten.

 

Jong geweld

Eerlijk is eerlijk en als het wat minder is, moeten we het ook durven zeggen. Motörhead bracht ons op Graspop Metal Meeting zoveel indrukwekkende concerten, maar is vandaag een karikatuur van zichzelf. Natuurlijk mocht een icoon als Lemmy niet ontbreken op het 20ste verjaardagsfeestje, maar velen vroegen zich af wanneer iemand hier de stekker uit durf trekken.

Dan maar iets jonger geweld? Volop aanwezig. Met onder meer Lamb Of God dat na een moeilijk periode eindelijk zijn tweede adem heeft gevonden en een werkelijk indrukwekkende show weggaf. Hetzelfde kunnen we zeggen van Terror dat de ware hardcoreboodschap met verve over de deinende massa uitstrooide.

 

Feestje vieren

Op Graspop is er altijd plaats voor een stukje nostalgie. Dat kregen we dit keer van Amorphis. De Finse band vierde de 20ste verjaardag van de klassieker ‘Tales From The Thousand Lakes’ met een puntgaaf concert. Iets rustiger kan natuurlijk ook en dat was een kolfje naar de hand van FM.

GMM is ondertussen ook de thuisbasis geworden van veel Nederlanders. Geen wonder dus dat Within Temptation de ballen maar in te koppen had voor open doel. Scorpions kregen de eer om mainstage 1 af te sluiten en deed dat met verve. De band is al jaren een afscheidstournee aan het maken en heeft nu besloten om er toch mee door te gaan. Als je ziet hoe duizenden mensen na drie dagen metalfeesten elkaar in de armen vallen bij ‘Still Loving You’, weten we waarom …

Tot volgend jaar

Na de succesvolle start op vrijdag en de uitverkochte weide op zaterdag liep het ook op zondag storm voor het grootste metalfeestje van de Lage Landen. Wat ons vooral opviel was het ‘community’-gevoel. Misschien een wat beladen woord, maar wie niet op Graspop aanwezig was, kan dit niet begrijpen. Een reden te meer om zelfs nu al je plaatsje op GMM 2016 te reserveren.